انقلاب اسلامی هویتی فزاینده برای جامعه ایران داشت که فاصله معنایی خود را با لشکرکشی ها و امیراتوری گرایی های دیرین تاریخی به شکل عینی و عملیاتی مشخص نمود. گفتمان سلیمانی علاوه بر اینکه ابعاد نظامی و قدرتمندی ج. ا. ایران را منعکس می کرد، عظمت طراحی، مدیریت، استقامت و تعامل با نیروهای مقاومت را بازگو می نمود که هویتی مضاعف برای انقلاب و امت اسلامی بوجود آورد.
با چنین رویکردی می توان سردار سلیمانی را در حقیقت نماد تجدید هویت قدرتمند ایران در سایه انقلاب اسلامی دانست که در چارچوب فرهنگ مقاومت ابعاد جدیدی را به جهان معرفی کرده است.
این شیوه از کنشگری، «کنشگری هویت محور» است که پتانسیلی مضاعف برای ایران، منطقه و جهان داشت که نشانه های آن با هر زبان و فرهنگی بسادگی قابل رمزگشائی است. گفتمان این کنشگری، که ریشه در منطق هویت «انقلاب-مقاومت» داشت، گفتمان «سلطه-اشغالگری» که سردمدار آن آمریکا و رژیم صهیونیستی است، را به حاشیه راند و آن را به شدت ناکارآمد کرد.
طراح و سردمدار بزرگ ناکارمدی سازی و به حاشیه رانده شدن گفتمان «سلطه-اشغالگری» شهید سلیمانی بود که زخم عمیقی بر سیاست ها و برنامه های منطقه ای و جهانی آمریکا گذاشت. این شیوه از مدیریت که بر پایه «هدفمندی-مقاومت-هدایت» استوار بود نه تنها تقویت کننده هویت تاریخی ایرانیان گردید، بلکه هویت های جوامع اسلامی را زنده ساخت.
زندگی پر افتخار سردار سلیمانی، حیات بخش فرهنگ مقاومت بود که با شهادت وی زنده تر شد. این فرهنگ، نه تنها هویت ساز، بلکه سرنوشت ساز است. سلیمانی، بیش از آنکه یک سردار نظامی جنگ بود، یک شخصیت فرهیخته و شاخص تربیت نسل های انقلابی در منطقه است که آثار آن در آینده های نزدیک و دور روشنتر خواهد شد.
موفقیت های سپهبد سلیمانی، در فهم انقلابی، اطاعت از رهبری، ایمان به پیروزی، همکاری فراملی، هدفمندی و هویت سازی نهفته بود. این ویژگی ها، اگر چه در شخصیت سلیمانی به اوج رسیده بودند، اما دوستان و فرزندان وی در سرتاسر جهان اسلام به ویژه جوامع مسلمان منطقه راه، منطق و شیوه مبارزه و استقامت را از وی آموخته اند و جریان زمان ثابت خواهد کرد که پیروزی نهایی برای ملت های مقاومتر و آزادی خواه تر رقم خواهد خورد.
* عضو هیئت علمی گروه فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق
