۳ روز کامل همه رسانه‌ها اعتبار خود را پای کار آوردند تا ثابت کنند که هواپیمای اوکراینی را خودی نزده! اما ناگهان بیانیه روی خط “نورنیوز” رفت. روز تلخی بود.
۳ سال بعد، خبر آمد مهسا امینی از مقر گشت ارشاد به بیمارستان منتقل شده و حالش خوب نیست. ۴۸ ساعت طول کشید تا ویدئویی مبهم منتشر شود. مهسا دیگر رفته بود و نبود تا شهادت دهد که چه شد.
۳ روز قبل، خبر آمد کیان هم رفت. با گلوله. گلوله جنگی. ۳ روز است که همه تلاش می‌کنند بگویند کار خودی نبوده و عملیات تروریستی بوده؛ اما با کدام سند؟ درس عبرت نگرفتیم و برخی رسانه‌ها بدون سند در حال دفاع از عملکرد دستگاه انتظامی-امنیتی هستند.
مدام تکرار می‌کنیم که جنگ، جنگ روایت است. جنگ تصویر است. خوب این جنگ که با هدف اقناع مخاطب در حال وقوع است، نیاز به سند دارد. گلوله از چه مدل سلاحی بوده؟ فیلم دوربین‌های مدار بسته کجاست؟ شاهدها کجایند؟ خبرنگار صداوسیما هنوز به ایذه نرسیده؟ گزارش پزشکی قانونی چند ماه دیگر به دست رسانه می‌رسد؟ منتظریم تا جنگ مغلوبه شود و بعد حرف بزنیم؟
اطلاع‌رسانی سریع و شفاف؛ اطلاع‌رسانی مستند؛ احصاء شبهات و پاسخ فوری به آنها، صدور اجازه حضور خبرنگاران رسمی از هر طیف در محل حادثه و دلجویی از خانواده شهید حداقل و کم‌هزینه‌ترین کاری است که می‌توانستیم برای آرامش اذهان عمومی انجام دهیم. اما همین را هم دریغ کردیم. اثرات سکوت آن ۳ روز هنوز باقی است. اثرات سکوت بعد از فوت مرحومه امینی هم باقی است. اثرات سکوت بعد از شهادت کیان اما بعدها خودش را نشان می‌دهد. درس عبرت را مدام مردود می‌شویم.
بیشتر بخوانید:
