۳۰ آذر ماه روز پرستار بود. قهرمانان بی نام و سپیدپوشی که این روزها ناجی مردم جهان اند. در همین رابطه خبرآنلاین با انتشار عکسی از پرستاران از کاربران خود پرسید که درباره این عکس چه نظری دارند؟
برخی کاربران به رعایت نکردن مردم اشاره کرده و گفته بودند «زحمت همه مردم جامعه بر عهده این گروه است.»
کاربران خبرآنلاین در ادامه گفتند: «بیماری برای اغلب کادر درمان عادی شده و خیلی راحت نشستند و جان دادن عزیزان ما را روی تخت بیمارستان نگاه می‌کنند. از آن چند نفری که هنوز وجدان دارند، سپاسگزاریم.»، «قلب ما هم برای شما می‌تپد چون شما از جان خویش برای سلامتی مردم سرزمینت به راحت گذشتی ما نیز برعکس دولت مردان قدر دان زحمات شما ستیم ،برایتان از خدا اول سلامتی و بعد شادی آرزو مندیم.»، «فداکاری و از خودگذشتگی شما عزیزان از حافظه ملت ما حذف نخواهد شد. درود بر شرف و غیرتتان. خداوند پشت و پناهتان باشد.»
کاربر دیگری با اشاره به مشکلات این شغل نوشته بود: «همسر من پرستاره؛ نه عید داریم نه تعطیلات نه یلدا؛ دقیقا امشب هم شیفته. بماند که همیشه در معرض بیماری‌های خطرناک برای خود و خانوادشون هستند. در یک کلام پرستاری یا کادر درمان از نگهبان جلوی در تا خدمه تعطیلی ندارن. به نظر من دست از این حرکات نمایشی بردارید و یک بار برای همیشه مشکل رو حل کنید. بیمه تکمیلی مناسب حقوق مکفی (در حال حاضر برابر و حتی کمتر از یه کارمند ساده وزارتخانه) بازنشستگی در ۲۰ سال کار و بکار گیری نیروی کافی.»، «پرستاران این شب‌زنده‌داران حسین مسرّت شبانگاهان که همگان در خواب نازند و در رؤیای شیرین به سر می‌برند، یک‌تن امّا بیدار است، یک‌تن امّا هشیار است، کسی که چونان مادر، دلسوز و مهربان و چونان خواهر دردمند و دل‌نگران و چونان برادر، شفیق و غم‌خوار. شام گاهان را تا پاسی از صبح بیدار می‌ماند و صبح گاهان تا پاسی از شب هوشیار. این بی‌نام‌ونشانان که کم از پزشکان نیستند. نه دفتری دارند و نه دستکی، نه بنگاهی و نه ساختمانی، دفتر مطبشان، سینۀ پرمهرشان است که هر دقیقه، ده‌ها نسخۀ عشق و انسانیّت را می پیچیند. خطّی بسیار خوانا دارند که در چشم‌هایشان و در پیشانی‌بلندشان هویداست. گاه در قامت پزشکی تجربی و توانا، جان می‌بخشند و گاه در هیئت روان‌پزشکی دل‌آگاه امید می‌بخشند. آنان را «پرستار» می‌خوانند که نمونۀ ایثار هستند، هرچند خود صدها گرفتاری دارند، امّا رفتاری دارند پر از عطوفت و رأفت و چون با تلخی و تندی بیمار روبرو شوند، صبورند و بردبار. گاه ماه‌ها، بیمار را تیمار می‌کنند تا به زندگی و سرزندگی برگردد. گزافه نخواهد بود اگر آنان را پرستار که نه، جان آر بنامیم.»
برخی کاربران هم در جواب افرادی که کار پرستاران را وظیفه آنها در قبال دریافت حقوق دانسته بودند، نوشتند: «من دو برابر حقوق پرستارها رو به شما می‌دهم بیایید در بخش بستری بیماران کرونا کار کنید، وقتی که بسیاری از پرستاران در بیمارستان ما مبتلا به کرونا شده بودند از همراه بیمار برای دادن غذا به بستگان خودشون می‌خواستیم بیان و غذاشون رو بدن هیچ یک از همراه‌های بیماران حاضر به این کار نمی‌شدند، دوست عزیز وقتی توی یه شیفت کاری لباسی رو بپوشی که تا آخر وقت کفشات پر از عرق بدنت بشه می‌دونی یعنی چی؟ ۸ ساعت نه آب بتونی بخوری نه بتونی دستشویی بری می‌دونی یعنی چی؟»
هرچند افرادی هم بودند که با ابراز نارضایتی از کار پرستاران گفتند: «انسان در هر شغلی که باشد اگر واقعا هدف اصلی‌اش خدمت به خلق باشه خدا خودش پاداشش رو میدهد. ولی متاسفانه همینطور که در خیلی از کارها بعضی ها کم کاری می‌کنند دیده می‌شود که بعضی دکترها و پرستاران هم کم کاری می‌کنند و متاسفانه خیلی بد با مریض رفتار می‌کنند.انشاله هر کس در هر لباسی به مردم خدمت می‌کند با ائمه محشور شود.»
۲۳۵۲۳۲
